“ไอ้ยาม สุดท้ายกูทำได้นะมึง”
“ฝันวงเราที่มึงกับกูเคยมีร่วมกันในวันนั้นน่ะ จริงๆกูทำได้นานแล้ว กูได้ออกเทป เมื่อหลายปีก่อนนานแล้ว แต่เมื่อไม่กี่วันมานี่ เพลงที่เราเคยเล่นด้วยกันกูได้เล่นกับต้นฉบับนะมึง พี่ปูเค้ารู้จักกูแล้วนะมึง ถึงแม้กูจะเลยจุดออกเทปมานานแล้ว แต่พอพี่ปูทักทายกูแบบสนิทสนมกูก็อดภูมิใจเพราะไม่นึกมาก่อนว่ากูจะมาถึงตรงนี้ได้ทุกครั้ง
มันอาจจะไม่ได้ไปไกลสักเท่าไหร่นะมึง แต่กูทำได้เท่านี้แหละ ชีวิตนี้กูทำได้เท่านี้กูก็ดีใจมากแล้ว กูพอแล้ว ไม่คิดอะไรอีกแล้ว แค่นี้ก็เลยจุดที่เราเคยฝันกันไว้ไปตั้งนานแล้ว
ตอนที่เล่นกับพี่ปู กูคิดถึงวงเราว่ะ ครั้งสุดท้ายที่กูเล่นเพลงนี้ก็เล่นกับพวกเรา มาอีกทีกูก็มาเล่นให้พี่ปูร้องนี่แหละ ยังโคตรดีใจไม่หาย ที่วันนั้นเราเป็นแค่เด็กมัธยมห่วยๆเท่านั้นเอง
พรุ่งนี้จะมีงาน Live สดของ 2read นะมึง ที่กูเขียนถึงมึงอ่ะ ไอ้ป้อม ไอ้จั๋ง ไอ้นุ้ยจะมาด้วย
สุดท้าย กูก็ได้บอกต่อเรื่องของมึงสักทีนะ ถึงแม้จะไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร แค่จะบอกว่ากูไม่เคยลืมมึงนะเพื่อน พวกเราไม่เคยลืมมึง แล้วมีคนรู้เรื่องราวของมึงเพิ่มขึ้นจากงานเขียนของกูแล้วนะ กูไม่เคยทำอะไรให้มึงเลย กูคงทำได้เท่านี้ และหวังว่ามึงจะรับรู้
คิดถึงเพื่อนเสมอไม่เคยลืม
นอ เพื่อนมึง...”
https://www.facebook.com/groups/986784658419031/?ref=share